Studija
U studiji je sudjelovalo 110 osoba koje su naučnici pratili godinu dana, no samo je njih 85 izdržalo do kraja.
Imali su od 30 do 70 godina, svi su imali simptome zatajenja srca, svi su prošli kardiološki zahvat i svi su se liječili standardno. Čak 80 posto bili su muškarci, što je i glavni manjak studije.
Podijeljeni su u dvije grupe - jedna je vježbala jogu, druga nije. Oni koji su vježbali prakticirali su jogu jednom sedmično - vježbe disanja po pranayami, meditacije i tehnike opuštanja. Ehokardiografijom i drugim mjerama određen im je funkcionalni status na početku te nakon šest i 12 mjeseci. Najvažnije je to što se kod vježbača joge nakon 52 sedmice udio u prvoj, dakle u najblažoj klasi oboljelih, povećao s 12 na 47 posto.
Istodobno se udio u klasi II smanjio s 57 na 30 posto te u klasi III s 30 na 12 posto.
No, u obje je grupe udio pacijenata klase IV, one najteže, porastao s nule na deset posto.
Pored toga, onima koji su vježbali jogu smanjili su se dijastolički i sistolički krvni tlak, broj otkucaja srca i indeks tjelesne mase u odnosu na početnu vrijednost, i to znatno više nego u grupi koja nije vježbala jogu.
U grupi joge zabilježena su i značajno veća poboljšanja u ejekcijskoj frakciji (udio krvi koji se izbacuje iz lijeve strane srca tokom svakog otkucaja) koja se povećala s prosječnih 41,5 posto na početku na 44,4 posto, dok se u drugoj grupi ejekcijska frakcija čak malo smanjila, prenosi Živim.hr.